Patapon


Brakuje Wam ostatnio innowacyjności i ciekawych pomysłów w świecie gier komputerowych…? Pragniecie czegoś nowego, czegoś, czego jeszcze nie było…? Jeśli na oba pytania odpowiedzieliście twierdząco, to firma Sony przygotowała dla Was całkiem interesujący projekt, który winien dostarczyć Wam sporo niezrównanej rozrywki. Ów projekt zatytułowany został dźwięcznie Patapon.

Głównymi bohaterami gry jest grupka kurdupli zwanych Pataponami (z angielskiego Patapons). Należą oni do niezwykłego plemienia, które dzięki naszej boskiej interwencji stanie się największą potęgą znanego mu świata. Jako, że nie kontrolujemy bezpośrednio naszych podopiecznych, jesteśmy zmuszeni robić to w nieco inny sposób. Do tego celu wykorzystujemy dudniący cały czas bęben, znajdujący się w rękach jednego z Pataponów. Poprzez różne melodie i rytmy przesuwamy armię dzielnych krasnali do przodu, nakazujemy im atak, lub też przejście do defensywy. Rozkazy wydajemy naciskając odpowiednie kombinacje klawiszy i oczywiście robimy to zachowując ciągle taki sam rytm. Z pozoru wydaje się to dosyć proste, jednak w ferworze walki wcale takie nie jest. Początkowo bardzo często się gubiłem gdy na ekranie przebywało więcej jednostek, ogólny rytm mieszał się bowiem z efektami specjalnymi, okrzykami Pataponów oraz pogrywającą tle muzyką. Potrzebowałem kilkunastu minut ćwiczeń, aby w pełni skutecznie zarządzać armią. W tym momencie muszę nadmienić, że od wielu lat gram na gitarze i problemów z przeróżnymi rytmami raczej nie mam. Osoby, którym nadepnął na ucho przysłowiowy słoń, będą musiały się ciężko napracować, by ukończyć przygodę przygotowaną przez deweloperów. Nie okłamujmy się, w Patapon muzyka to podstawa rozgrywki!

Kurduple, z których usług korzystamy mieszkają sobie w skromnych rozmiarów wiosce. W jej granicach znajduje się kilka przydatnych obiektów, a zdecydowanie najważniejszym z nich jest drzewo, przy pomocy którego możemy przywoływać nowych Pataponów. Wystarczy, że w misjach zgromadzimy odpowiednią ilość surowca wymaganego do późniejszego szkolenia wojowników. Wśród surowców znajdujemy między innymi oszczepy, topory, łuki, materiały budowlane oraz pożywienie, utrzymujące naszą armię w szczytowej formie. Aby wyszkolić nowego żołnierza, wystarczy poświęcić nieco swego rodzaju punktów doświadczenia oraz kilka zdobytych gratów. W ciągu zaledwie kilku sekund na świat wyskakuje nowy, gotowy do walki wojownik!



Kiedy uznacie, że armia jest gotowa do wyruszenia na podbój. Nie pozostaje nic innego jak skorzystać z kolejnej dostępnej we wiosce struktury, potężnego filara stojącego w jej wschodniej części (przynajmniej tak myślę, że jest on w tym właśnie kierunku ). Po wybraniu go i skierowaniu boskiej łaski w jego stronę, przechodzimy do ekranu, na którym decydujemy o składzie armii, biorącej udział w starciu. W tym miejscu mamy możliwość ustawienia wszystkich walczących wojowników i co ważniejsze dostosowania ich uzbrojenia. Osoby, chcące natychmiast przejść do akcji mają opcję pozwalającą na zoptymalizowanie oręża – wówczas konsola sama wymieni uzbrojenie kurdupli na najlepsze aktualnie posiadane. Gracze uwielbiający mikro zarządzanie mogą natomiast siąść wygodnie przed ekranem maszynki i jednego za drugim, uzbrajać Pataponów. Elementów, na które mamy wpływ nie ma zbyt wiele, nie jest to bowiem gra RPG. Wymieniać możemy jedynie broń oraz zbroję. To na szczęście wystarcza aby nadać zabawie nieco bogatszego charakteru, im więcej elementów poszerzających grywalność tym lepiej!

Następnym krokiem rozgrywki jest przejście do walki. Tutaj naszym oczom ukazuje się swego rodzaju mapa świata i to na niej wybieramy miejsce, do którego aktualnie pragniemy się udać. Każda lokacja prezentuje się nieco inaczej, stanowi odmienne wyzwanie i posiada inny temat muzyczny. Trafiając na pole bitwy, dysponujemy ekipą żołnierzy, którą wcześniej wybraliśmy. Wszyscy skaczą wesoło i podrygują w rytm bębna, o którego nieprzerwane brzmienie musimy oczywiście zadbać. Jak wcześniej wspomniałem, nie mamy bezpośredniej kontroli nad naszymi podopiecznymi, a rozkazy wydajemy poprzez odpowiednie kombinacje klawiszy. Jeśli uda Wam się podtrzymać ciągłość rytmiczną przez dłuższy czas, wówczas ładuje się specjalny wskaźnik komdo. Kiedy osiągnie on maksymalną wartość, włącza się funkcja fever (gorączka), a Patapony stają się znacznie groźniejszym przeciwnikiem. Są one wówczas w stanie poradzić sobie nawet z największymi bydlakami.

Tocząc boje, ważne jest nie tylko właściwe wystukiwanie rytmu, lecz również odpowiednie ustawienie walczących Pataponów. Niziołki posiadające broń białą winny znaleźć się na pierwszym froncie, za nimi ustawić warto oszczepników, sam koniec zarezerwowany jest natomiast dla łuczników. Jeśli zdecydujecie się na inną, głupszą (z taktycznej perspektywy) konfigurację, Patapony mogą nie przeżyć nawet pierwszego starcia z mieszkańcami wrogiego plemienia. A jeśli im się to uda, kolejna fala wrogów wytnie w pień wszystkich naszych podopiecznych.